رزين پلي استر چيست ؟

رزين پلي استر چيست ؟

لاستيك پلي استر يكي از مهمترين لاستيك هاي صنعتي است كه كاربرد هاي بسيار فراواني دارد . Polyester از دانه هاي خرد لاستيك به همراه رزين پلي استر تشكيل شده است كه بيشتر در مجسمه سازي و توليد سنگ مصنوعي مورد استفاده قرار مي گيرد.

رزين پلي استر به همراه دانه هاي خرد لاستيك ، در كوره پخت قرار گرفته و با هم تركيب مي شوند . هنگامي كه لاستيك يك پارچه از كوره بيرون مي آيد ؛ مولكول هاي پلي استر و لاستيك به يكديگر نزديك شده و محصولي يكپارچه را تشكيل مي دهند . لاستيك پلي استر يكي از معروف ترين لاستيك ها در زمينه مقاومت در برابر كشش و سايش مي باشد .

در بين محصولات لاستيكي محصولاتي كه با لاستيك پلي استر ساخته شده اند از مقاومت كششي و سايشي بالاتري برخوردار مي باشند. اگر بخواهيم از ويژگي بارز اين محصول برايتان بگوييم اين است كه عايق حرارتي بسيار خوبي هستند و مي توانند در دماي ۱۲۰ درجه سانتي گراد دوام بياورند. همچنين به عنوان عايق الكتريكي بسيار خوب مي توان از آن ها استفاده نمود.

پلي‌استر ليفي گرمانرم (thermoplastic fiber) است و دراثر حرارت تغيير حالت مي‌دهد درحالي‌كه در دماي بالا مشتعل مي‌شود. پلي‌استر بالاترين سختي و مدول كشساني و هاشتبا جذب آب كم و حداقل جمع شدگي در اثر حرارت نسبت به الياف مصنوعي ديگر را دارد. پلي‌استر غيراشباع (UPR) رزين ترموست است كه فايبرگلاس‌هاي تقويت‌شده از پلي‌استر غيراشباع كاربردهاي گسترده‌اي در بدنهٔ قايق‌ها و قسمت‌هايي از بدنهٔ خودروها دارد.

از مهمترين ويژگي هاي اين محصول ميتوان به : مقاومت در برابر حرارت ( تا 120 درجه سانتيگراد ) ، انتقال حرارتي بسيار كم ، عايق جريان الكتريسيته ، مقاومت و حفظ ساختار در دما هاي زير صفر ( تا منفي 50 درجه سانتيگراد ) ، تحمل فشار تا 6490 (پي اس آي ) ، مقاومت در برابر اشعه هاي مخرب مثل فرابنفش ، مقاومت در برابر كشش و سايش ، و ده ها ويژگي ديگر اشاره كرد كه سبب مي شود تا اين محصول ، لقب پر مصرف ترين لاستيك صنعتي  را به خود احتصاص دهد.

 كاربرد  لاستيك پلي استر  :

• مورد استفاده در بازو هاي مكانيكي در سيالات پر فشار و لنت هاي لاستيكي
• كاربردي در بسته بندي ايزوله جعبه سياه هواپيما
• مناسب براي توليد قطعات لاستيكي پر فشار
• مورد استفاده جهت لوله كشي پر فشار
• در لنت هاي پلاستيكي از اين نوع لاستيك ها استفاده مي شود.
• جعبه سياه هواپيما را با اين ماده مي توان به صورت ايزوله شده بسته بندي كرد.
• در سيالات پر فشار و لنت هاي بازوهاي مكانيكي كاربرد دارد.
• اگر نياز است قطعات لاستيكي پر فشارتوليد كنيم مي توانيم از لاستيك پلي استر استفاده نماييم.
• در لوله كشي هاي پر فشار استفاده از تجهيزات ساخته شده با لاستيك پلي استر بسيار رايج است.
• انواع واشر هاي آب بندي با كيفيت را مي توان با اين لاستيك ها توليد نمود.
• براي ساخت پنل هاي تهويه هم از اين ماده مي توان استفاده نمود.

رزين پلي استر Polyester resin

رزين پلي استر ماده اي است كه در مجسمه سازي و كارهاي صنعتي مورد استفاده قرار مي گيرد. رزين پلي استر در ابتدا به شكل مايعي است به غلظت مربا، ولي وقتي با هاردنر مخلوط مي گردد، پس از مدتي حرارت آن بالا مي رود و به حالت ژله در مي آيد و سپس سخت و محكم مي گردد.

• - به هنگام سفت شدن پلي استر، مولكول ها به هم نزديك شده و مقداري از محلول نيز تبخير مي گردد. در نتيجه، حجم پلي استر بعد از بستن اندكي كاهش مي يابد.
  - پلي استر سخت شده را ديگر نمي توان به حالت مايع برگرداند (thermosetting plastic)
  - پلي استر مايع، بوي زننده اي دارد و اگر روزانه مقدار پنج كيلوگرم از آن مصرف شود بي ضرر است، ولي بيش تر از اين مقدار را بايد در اتاقي كه تهويه مي شود انجام داد.
  - رزين پلي استر به بعضي اجسام مثل چوب مي چسبد. بنابر اين بايد داخل قالب را صاف بگيريم و از جداكننده ها در داخل آن استفاده كنيم. مي توانيم از پارافين و يا فيلم استفاده كنيم. فيلم، مايعي است كه با قلم مو بر سطح قالب زده مي شود و پس از خشك شدن، يك لايه ي نايلون مانند نازك ايجاد مي كند.
  - رزين پلي استر بايد درجاي خنك و تاريك نگهداري شود. عمر رزين در صورتي كه مرغوب باشد، به دوازده ماه مي رسد.
  - پلي استر بعد از بستن، محكم و غير سمي مي گردد و غير متخلخل است. مي توان آن را سوهان زد و يا با مته سوراخ نمود.
  - مي توان انواع رنگ هاي پودري را با رزين پلي استر مخلوط نمود تا به صورت رنگين در آيد.
• - مناسب ترين درجه براي كار با پلي استر، حرارت 20 درجه مي باشد.
• - هاردنرهاي مورد اسفاده در پلي استر، به دو صورت مايع و خميري وجود دارند. كار كردن با نوع خميري ساده تر است، هاردنر مايع به رنگ آب است و بوي تندي دارد.
  - رزين پلي استر در مقابل نور تغيير رنگ نمي دهد.

 ​

ميزان هاردنر در رزين پلي استر:

با كم و زياد كردن هاردنر، مي توان زمان سفت شدن را تنظيم نمود. قانون كلي ميزان هاردنر در رزين پلي استر هاي شفاف، 2 درصد است. رزين پلي استر در لايه هاي نازك خيلي به كندي سفت مي شود و قسمت بالاي آن به حالت چسبنده باقي مي ماند. در اين موارد، بايد مقدار هاردنر را به 4 درصد رساند.

اگر ضخامت پلي استر زياد باشد، احتمال ترك خوردگي پيش مي آيد كه در اين مورد، بايد ميزان هاردنر را يك درصد انتخاب نمود. وقتي كه قالب پلاستيكي است و نسبت به حرارت حساس مي باشد نيز بايد ميزان هاردنر را كاهش داد. اگر مقدار هاردنر از 4 درصد تجاوز كند، باعث مي شود پلي استر خيلي ترد و شكننده شود. براي اين كه پلي استر حالت قابل انعطافي داشته باشد، بايستي ميزان هاردنر را يك درصد گرفت.

كاتاليزور در رزين پلي استر

ماده ي شتاب دهنده  يا كاتاليزور مايعي است به رنگ بنفش كه از تركيبات كبالت مي باشد. مقدار ماده ي شتاب دهنده در رنگ و زمان بستن پلي استر تأثير مي گذارد. بسياري از شتاب دهنده ها زمان سفت شدن را به جلو مي اندازند و باعث مي شوند پلي استر ميل به زردي يا قرمزي پيدا كند. ماده ي شتاب هنده در ايجاد حرارت به هنگام بستن نيز تأثير مي گذارد. وقتي ماده ي شتاب دهنده بيش تر باشد، به دليل تسريع عمل پليمريزاسيون، حرارت بيشتري توليد مي گردد. براي آماده كردن پلي استر اول ماده ي شتاب دهنده را در آن مي ريزيم و خوب به هم مي زنيم و سپس ماده ي هاردنر را به آن مي افزاييم.

زمان بستن  رزين پلي استر:

زمان بستن پلي استر به مقدار ماده ي شتاب دهنده و مقدار ماده ي هاردنر و دماي هواي اتاق بستگي دارد. زمان بستن پلي استر شفاف، طولاني تر از زمان بستن پلي استر غير شفاف است.

لايه هاي نازك پلي استر براي سفت شدن به مدت طولاني تري نياز دارند. پلي استر بعد از بستن، تا چندين روز به سخت شدن ادامه مي دهد. بنابراين بايد براي صاف كاري آن بعد از چند روز كه از قالب بيرون آمد اقدام نمود. مدت بستن پلي استر را مي توان با قرار دادن مجسمه در فر آشپزخانه در حرارت 50 تا 80 درجه به نيم ساعت رساند.

درجه ي حرارت پايين در اتاق باعث مي شود عمل بستن به تعويق بيفتد. اگر درجه حرارت اتاق زير 15 درجه سانتي گراد باشد، در پلي استر شفاف عمل سفت شدن صورت نمي گيرد. در اين صورت گفته مي شود كه پلي استر منجمد شده است. ولي پلي استر غير شفاف در حرارت بالاي 12 درجه سفت ش ميشود.

ميزان انقباض رزين پلي استر:

پلي استرهاي مختلف، معمولا بين 3 تا 5 درصد حجم خود را در طي زمان انعقاد از دست مي دهند. اين خاصيت داراي مزايا و ضررهايي است. مزيت آن در اين است كه به علت كوچك شدن، از قالب ساده تر بيرون مي آيد. ضرر آن در اين است كه اگر يك لايه از آن را روي لايه ي ديگري كه منعقد شده بريزيم، به علت اين كه لايه ي قبلي به علت انقباض با ديواره ي قالب فاصله پيدا كرده است، به داخل آن فاصله راه پيدا مي كند و حجم زائدي را به وجود مي آورد كه بعدا بايد تراشيده شود.

​